Redelijk guur weer gisterenavond toen wij op weg waren naar het Parochiehuis , voor wat het laatste optreden van 2008 zou worden bij de mannen van “Daa Stoazze”.
Onderweg geen spoor van de Heilige Man en zijn knecht, waarschijnlijk vond hij het weer zelf te slecht om buiten te komen. Jammer voor hem maar hij zou later toch de natte nacht moeten induiken om geen ontgoochelde kindjes achter te laten.
Blijkbaar was hij toch al in Hamme geweest , want uit zijn grote zak , had hij daar Loose In The Blues getoverd.
De “gang van de Mang” is toch al een bekend gegeven bij bluesend Vlaanderen en staan steeds garant voor kwaliteit en vooral voor een hoop fun.
Dit was gisterenavond dan ook niet anders |
Het Parochiehuis was aangenaam volgelopen en iedereen zat uit te kijken of Armand zijn beloftes zou nakomen. Hij zou namelijk het dak van de keet spelen.
We prezen ons gelukkig dat op het einde van de avond alles nog degelijk op zijn plaats stond, wat niet te maken had met de prestatie van MankiePankie en zijn gasten maar vooral aan de stevigheid van het gebouw.
De Mang had er zin in en dat zag ik al aan de schitteringskes in zijn ogen en aan de manier waarop hij “zeverde” op het podium, het moment om in ons handen te wrijven want er stond ons zeker wat te wachten.
Armand liet ons niet in de steek en we kregen waar voor ons geld, een echte reis door de geschiedenis van de blues die zou starten bij “Sick and Tired” en eindigen bij een ‘Route 66’ als allerlaatste bisser ver over middernacht.
Tussendoor kregen wij een greep van het beste wat de blues heeft voortgebracht, gelardeerd met een aantal eigen nummers en perfect uitgebalanceerd tussen uptempo en slowblues.
Iedereen kwam aan zijn trekken en zo mochten wij volop genieten van Chuck Berry’s ‘Memphis Tennessee’, een heel knappe versie van Jimi’s ‘Hey Joe’ (bedankt Mang om die eens anders dan anders te spelen het was schitterend), Stevie Ray’s ‘Mary Had A Little Lamb’, Slim Harpo’s ‘King Bee’, ‘The Thrill Is Gone’ van B.B. , Sonny Boy’s wondermooie ‘Your Funeral And My Trial’ en niet te vergeten een schitterende versie van ‘Drums & Blues’ van 9Below0, dat laatste was absolute topklasse. Dat vond ook het aanwezig publiek want de reacties waren overweldigend. “Smeerlappen!!” zou der ene zeggen !
Tussen al dat klassiek geweld werd geregeld tijd gemaakt voor eigen werk . Daarbij denk ik aan nummers als ‘I’m The King Of The Blues’ en Horny As Can Be’, songs die gepland zijn voor de nieuwe uit te komen cd.
Tussen al dat lyrisch gedoe zouden wij bijna tekort doen aan de band die dit alles voor elkaar bracht. Over de Mang is al genoeg gezegd (teveel is niet goed, hij zou er misschien nen dikke nek aan over houden). Twee uitschieters, namelijk Stephan Vanuytvanck aan de smoelschuiver, speelde op een zeer hoog niveau en wist de harp af te wisselen met een partijtje toetsen en de tweede was ouwe getrouwe Guy Fobe, speciaal voor de gelegenheid opgetrommeld en die weerom bewees wat voor een sobere maar schitterende gitarist hij wel is.
Nog een pluim voor Marc De Broe aan de bas , die ondanks ziekte toch aanwezig was op de afspraak en het ritme zou niet hetzelfde zijn zonder de machtige drums van JP “Demolition Guy” De Decker, man met de eeuwige glimlach en sigaar en de roffelaar van dienst.
MankiePankie wist het volk nog maar eens op zijn hand te krijgen met zijn ‘Cadillac’ vol enthousiasme meegebruld en ja, ik zag hier en daar toch een hoekje van het dak omhoog gaan. Well done Mangske!
Toen dacht hij er vanaf te zijn , jammer maar helaas, we konden de band niet zomaar laten gaan en we kregen er nog zes bissers bovenop, waaronder ‘Chérie’ ons allen welbekend van Eddy “De Sacoche” Wally en een ‘KleinKlein Kleuterken’ dat een reukje weg had van Stevie Ray Vaughan en inderdaad naadloos overging in ‘The Sky Is Crying’.
Iets over half één viel het doek op, weer eens, een geslaagd optreden in Hamme, waarbij ik de indruk had dat iedereen zich bijzonder had geamuseerd. Volk tevreden, band tevreden, meer moet dat niet zijn mannekens. En nu op naar de volgende gig.
Ondertussen toch even profiteren om iedereen alvast prettige feestdagen toe te wensen en tot volgend jaar. Cheers!!
Marcel
|